«… و کسانی که در حال رقص دیده می‌شوند، تصور می‌شود که دیوانه‌اند، [این تصور] برای کسانی [است] که صدای موسیقی را نمی‌شنوند.» (نیچه)   کورمال کورمال در نور نحیف‌ گوشی تا دم در می‌روم و کلید را می‌زنم. نور به زحمت گوشه‌ و کنار اتاق را روشن می‌کند. اتاقم مثل قبر مستطیل و دراز … ادامه خواندن خلوت منصفانه