درباره‌ی نقدهای سینمایی شمیم بهار نویسنده: علی قلی‌پور در بهار سال ۱۳۷۳ مجله‌ی «نقد سینما» در یک نظرسنجی از ۴۴ نویسنده و مترجم سینمائی خواست تا بهترین نقدها، منتقدها، کتاب‌های ترجمه و تالیف سینمائی در ایران را انتخاب کنند، نتیجه در بخش انتخاب بهترین منتقد این بود: اول، شمیم بهار؛ دوم، پرویز دوایی؛ سوم، کیومرث […]
«طاهره، طاهره‌ی عزیزم» نامه‌های غلامحسین ساعدی به طاهره کوزه‌گرانی است. این کتاب اولین‌بار در سال هشتادوهشت توسط نشر مشکی، بیست‌وچهار سال پس از درگذشت ساعدی در پاریس، در ایران منتشر شده است. غربت، دوری و آوارگی، نه‌تنها بر مرگِ این نویسنده و نمایشنامهنویس، بلکه بر تمام زندگیِ او سایه انداخته است. این تنهایی و […]
نامه‌ای به احمد اُخوت، نویسنده‌ی کتابِ «ای نامه!» عرضِ سلام از راهِ دور، و بعد، اُمیدوارم که خوب باشید آقای اُخوتِ نازنین. حتما به‌یاد دارید که تماس گرفتم و گفتم پرونده‌ای داریم درباره‌ی نامه‌نویسی ادبی در ایران و خواستم که با شما، گفت‌وگویی داشته باشم در این زمینه، یا جستاری بنویسید. و گفتم علتِ مزاحمت‌ام […]
اکبر رادی به‌عنوان یکی از قله‌های ادبیات معاصر دوست داشت تنها به‌عنوان نمایشنامهنویس شناخته شود و به همین خاطر به جز «جاده» که سال ۱۳۴۹ منتشر کرد، طبع‌آزمایی‌اش در حیطه‌ی داستان نویسی را به اشتراک نگذاشت و به‌قول خودش از خیر انتشار دو چمدان داستان گذشت. و شاید برای عموم که او را یک درام‌نویس […]