kourtney-roy2

بطن تنهایی

می‌خوابم، تنهایم. از خواب بیدار می‌شوم، تنهایم. جایی می‌نویسم خیلی تنهایم. احساس خوشبختی و بدبختیِ هم‌زمان می‌کنم. خوشبختی چون دارم می‌نویسم و بدبختی چون از چیزی می‌نویسم که حس می‌کنم نوشتن از آن ریاکارانه‌ست. چون نوشتن از آن مثل ستایشی‌ست که لایقش نیست و دارد نصیبش می‌شود. تصمیمم عوض می‌شود و نمی‌نویسم. دوباره کلنجار با […]

by Abbas Kiarostamidi

کار من، زندگی من؛ روایت زوال و بقای یک شعله

همکار بغل دستی‌­ام، مرجان، هر بار فرصتی پیدا می‌کرد با حال متعجبی می‌­پرسید چرا بعد از دو سال هنوز عکس منظره‌­ای، آدمی، سگی، گربه‌­ای یا تصویری از هر چیزی یا هر جایی که دوست دارم را به دیوار کنار یا پشت سرم نمی‌زنم؟ «من این‌جا بمون نیستم.» این جواب همیشگی‌­ام بود. من و مرجان در […]

vivian-maier

گزارش‌های یک کاراگاه از کاربی‌کار شده که به بهانه پرونده‌ای دنبال روح یک مقتول می‌گردد

در ادامه‌ی پرونده‌ی شهر و سینما، به سراغ فضای حاکم بر فیلم‌های «نوآر» رفته‌ایم که مطمئناً بخش زیادی از رازآلودگی‌شان به پرسه‌زنی در شهر و لوکیشن‌های متروک و دورافتاده وابسته است. در این مطلب، به سبک و سیاق کارآگاه‌های کم‌حرف و تنهای فیلم‌های نوآر که مشاهداتشان را ثبت می‌کنند، ‌راوی هم پرسه‌زنی‌های خود را به […]

Duane-Michals

دست به مهره بازیه!

۱. پشت در کلاس دوم نمایش ایستاده بودم. به مرگ می‌مانست. شروعش که می‌کردم بازگشتی نداشت. البته دیگر شروعش هم با من نبود. تا ماه پیش بود. تا دو هفته پیش‌تر یا حتا تا دیشبش، اما آن لحظه دیگر نه. دیر شده بود. دستم بالا نمی‌آمد. لرزشش را نمی‌توانستم کنترل کنم. لرزش قلب و لب‌هایم […]