پرویز دوایی

اسم دوا، رسم صفا

درباره‌ی پرویز دوایی سال‌هاست که پرویز دوایی از «اسم» به «رسم» کشیده شده، رسمی که چهل سال خواهان دارد. زیاد و جمعیت‌طور نه اما دائمی و بامعرفت. نامه‌های پی در پی پراگ یک فرستنده دارد، اما گیرنده‌اش نشان خانه‌های پرشماری است. این حال یکه برای دوایی حاصل جمع و تفریق زمان و مکانی است که […]

پرنده به پرنده

نوشتن؛ همین و تمام

درباره‌ی کتابِ «پرنده‌ به پرنده»، درس‌هایی چند دربار‌ه‌ی نوشتن و زندگی       «منتقد کسی‌ است که پس از آنکه نبرد پایان یافت وارد میدان نبرد می‌شود و به زخمیان شلیک می‌کند.» آن لاموت معلم است. و به‌نظر من مشکلِ کتابِ «پرنده‌ به پرنده» همین است. او البته در دامِ تدریس یا آموزش‌دادنِ نوشتن […]