در بررسیها و جستجوهایی که بین منابع موجود انجام شد، هیچ اطلاعات قابل استنادی از این نویسندهی زن پیدا نشد. در میانهی کار تنها به یک پریچهر صفوی برخوردیم که آن هم تشابه اسمی و مربوط به خیری بود که به دلیل سرطان جانش را از دست داده و بعد از مرگش بازماندگانش خیریهای به این نام ایجاد کردند. البته با توجه به سوابق تحصیلی درخشان و داشتن مدرک ادبیات انگلیسی و شغل دبیری وی این شک ایجاد شد که شاید این دو، یک نفر باشند، اما متاسفانه هیچ اطلاعاتی این شک را به یقین تبدیل نکرد. در نهایت تنها اطلاعات موجود از پریچهر صفوی سال تولدش، یعنی ۱۳۲۰ و اثری داستانی به عنوان «ژاله» است. با این اطلاعات ناکافی، تحقیقات در مورد این نویسنده ناتمام باقی میماند.
من یک پاورقی نیمه تمام از ایشان در مجله ذره ها دارم، به اسم ژیلا. اینطور که در مقدمه انتشار این داستان نوشته شده، خانم صفوی به تازگی قصه نویسی را شروع کرده بودند و از بین عده ای نویسندگان تازه کار آن زمان، اثر ایشان برای چاپ در ذره ها انتخاب شده بود. این مجله کوچک و تقریبا جیبی، در سال ۱۳۳۰ منتشر میشده است.