فانتاسم: ضرورت یک زبان پرسش‌گر اندیشه، محصولِ زبان است. و زبانِ فارسی شوربختانه هیچ‌گاه مجالی مُکفی برای حیات نظری و تعامل با مکاتب روز جهان در اختیار نداشته، و درعوضِ اینکه بستری باشد برای ارتقای مُباحثات در حوزه‌های ادبی، فلسفی و شناختی، صرفا بدل شده به جولان‌گاهِ رسائل و احکام، و درنهایت بازنماییِ طوطی‌وار «عرف»های […]
یادم نیست این نقل قول از کدام کتاب بود. تورات، انجیل یا کمدی الهیِ دانته، که شرح لحظه‌ی «بیناییِ» آدم و حوا را می‌داد: «زن از آن میوه خورد و بعد به شوهرش هم داد. یکهو چشم باز کردند و دیدند عریانند». به یقین، مراد از «چشم باز کردن»، جز «حیرت» نیست. ارسطو، «حیرت» را […]
تعقیب «دیگری» در انتخاب‌ها و جستارهای احمد اخوت یکم: دعوت از دیگری «نمی‌دانم کدام یک از ما اکنون این صفحه را می‌نویسد»: میان ترجمه‌ها و جستارهایی که از احمد اخوت در دست است، یکی کتاب «من و دیگری» و آن‌یکی مجموعه‌ی «به انتخاب مترجم» به‌ویژه سه داستانش از شرلی جکسون (خالق شاهکارِ «لاتاری»)، تمرکزی […]
خوانش «غیاب» با تعریف ژاک لاکان در دو اثر کوتاه از خولیو کورتاسار داستان اول: کرونوپیوم «کرونوپیوم کوچکی روی میز شام دنبال کلید خانه می‌گشت، در اتاق خواب دنبال میز شام، در خانه دنبال اتاق خواب، در خیابان دنبال خانه. اینجا کرونوپیوم درنگ می‌کند. برای رفتن به خیابان نیازی به کلید خانه نیست». (خولیو […]