تعصب به رنگ پوست (رنگگرایی)، در ادبیات آنقدر متداول و در دسترس است که اصلاً سریعترین راه دستیابی به یک داستان محسوب میشود. ** روشهایی که ادبیات برای نمایش یک شخصیت یا پیشبرد روایت از آنها بهره میبرد، بهویژه اگر شخصیت اصلی داستانْ سفیدپوست باشد (که معمولا نیز این گونه است) برای من بسیار گیرا […]
«ردّپای شوخطبعی در آثار ارنست همینگوی»؛ نوشتهی ران تومب
شهرت همینگوی عمدتا حولِ محور عاشقانههای تراژیکش از مرگ و عشق شکل گرفته است؛ داستانهای مهیجاش که با نثری موجز نوشته شدهاند، در گزارشهایِ جنگی واضحش و نیز در سفرنامههایش. او نویسندهای طنزپرداز نیست، حتی گاهی که تلاش میکند بامزه باشد، در بعضی از داستانهایش بسیار خامدستانه به نظر میرسد. درعینحال مزیت چندان دیدهنشدهی او […]
شخصی یا عمومی: طیف و محدودهی ناداستان خلاق
نویسنده: لی گات کایند * عموماً، من را به عنوان «پدر ناداستان خلاق» میشناسند (مجله «ونیتی فِیر»، بخصوص، باعث و بانی آن بوده است)، به همین علت، چیزی که میخواهم بگویم شاید عجیب به نظر برسد، ولی من به هیچوجه نمیدانم چه کسی برای اولین بار اصطلاح «ناداستان خلاق» را ساخته است و تا آنجا […]
خاستگاه داستان کوتاه
لوری مور، نویسندۀ آمریکایی، به داستان کوتاه اینگونه مینگرد: «داستان کوتاه رابطۀ عاشقانه است و رمان ازدواج. داستان کوتاه عکس است و رمان فیلم.» اما فرقی ندارد چه نگرشی درمورد داستان کوتاه داشته باشیم، در نهایت، باید بپذیریم که در حال حاضر، این دنیای کوتاه و خلاصهشدۀ کلمات در اوج قرار دارد. داستان کوتاه، به […]