درباره‌ی مجموعه‌‌داستانِ «برادران جمالزاده»؛ نوشته‌ی احمد اخوت حالا و در حال گذراندن روزهایی که اگر سیاه نباشند، خاکستری‌اند و بی‌طعم و بو؛ اگر می‌توانستیم به جایی در گذشته برگردیم، کدام برهه و تاریخ را انتخاب می‌کردیم؟ اگر ممکن بود که بخشی از گذشته را به خواست و اراده‌ی خود تغییر بدهیم، کجا دست می‌بردیم […]
گفت‌و‌گو با «احمد اُخوت» درباره‌ی زندگی و آثارش این‌طور که خودش می‌گوید و می‌خوانید، احمد اُخوت زندگیِ چندان پُر فراز و نشیبی نداشته است، بیشتر طول عمر پُر فایده‌اش را در اصفهان گذرانده و چندان اهلِ سفر هم نیست؛ در متن اما، خلافِ این راه را رفته است، از بورخس تا فاکنر، از تک‌داستان‌هایی درخشان […]
خوانش «غیاب» با تعریف ژاک لاکان در دو اثر کوتاه از خولیو کورتاسار داستان اول: کرونوپیوم «کرونوپیوم کوچکی روی میز شام دنبال کلید خانه می‌گشت، در اتاق خواب دنبال میز شام، در خانه دنبال اتاق خواب، در خیابان دنبال خانه. اینجا کرونوپیوم درنگ می‌کند. برای رفتن به خیابان نیازی به کلید خانه نیست». (خولیو […]
درباره عنصر شخصیت در «سه داستان عاشقانه»ی شمیم بهار شمیم بهار با تنها هفت داستان کوتاه دریچه‌ای تازه را بر ادبیات ایران گشود. می‌توان گفت که او از اولین داستان‌نویسان فارسی است که شخصیت‌هایی تماما شهرنشین و خو گرفته با زندگی روزمره را وارد جهان ما کرده است. شخصیت‌هایی از طبقه‌ی متوسط شهری که الزاما […]