تحلیل آثار «کوبو آبه» پس از جنگ دوم جهانی نویسنده: دوون ای. کیهیل مترجم: مجتبی محمدنژاد «…هاها، خب، تو نمیتونی صدای منو درست بشنوی… یعنی گمون نکنم، بههرحال من مردهام. زندهها نمیتونن صدای ارواح رو بشنون.» (کوبو آبه، گودال، ۱۹۶۲) ژاپن، پس از جنگ پس از جنگ جهانی دوم، تجربهی ژاپنی از خرابیهای […]
مشاهدهگرِ تیرهروزی و درهمریختن ارزشها
کوبو آبه به روایت «مهدی غبرایی» مهدی غبرایی در سال ۱۳۲۴ در لنگرود به دنیا آمد، دوران تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در لنگرود گذراند. در سال ۱۳۴۷ از دانشگاه تهران در رشتهی علوم سیاسی لیسانس گرفت. از سال ۱۳۶۰ بهطور حرفهای به کار ترجمه ادبی پرداخت. «زن در ریگ روان» از کوبو آبه را […]
پیکرتراشِ از هم گسیختگی
گزارشِ یک گفتوگو با «کوبو آبه» در سال ۱۹۸۶ نویسنده: دیوید رمنیک مترجم: بهزاد روحیپور کوبه آبه، رماننویس برجستهی ژاپنی، یک پزشک است اما هرگونه مقایسهای را با آنتوان چخوف، ویلیام کارلوس ویلیامز و دیگر نویسندگان و هنرمندان پزشکِ تاریخ را انکار میکند. او میگوید: «تفاوتی فاحش میان ما وجود دارد. اگر شما در […]
قصهگوی ریگهای روان
زندگی و آثار «کوبو آبه» در یک نگاه نویسنده: پیتر لنترز مترجم: مصطفی مسیحان کوبو آبه، نام مستعار آبه کیمیفوسا، متولد ۷ مارس ۱۹۲۴ در توکیو ژاپن و متوفی ۲۲ ژانویه ۱۹۹۳، در همان توکیو. رماننویس و نمایشنامهنویس ژاپنی است. او بهدلیل استفادههای مکررش از موقعیتهای تمثیلی و نامأنوس در داستان که برای ترسیم […]