دربارهی داستان بلند «فیلها»یِ شاهرخ گیوا، ترجمهای از ترانهی عاشقانهی «جی. آلفرد پروفراکِ» تی. اس. الویت * آنچه در ادامه خواهید خواند نتیجهی «آرنج چپ روی میز» گذاشتن، «دست به چانه» گرفتن و «نشست[ن]» و «خواندن» داستان بلند فیلهای شاهرخ گیوا است: خوانش تجربی یک یادداشتنویس و نه بیشتر. یا کوتاه سخن این که با […]
رقص بر امواج خشونت
نگاهی به زندگی و آثار خوآن پابلو ویالوبوس[۱] اگر خوانندهی ادبیات جهان، بهویژه ادبیات آمریکای لاتین بخواهد تاریخچهای مختصر از آمریکای جنوبی را بخواند، میتواند به ادبیات داستانی این مرزوبوم به مثابهی سندی تاریخی نظر اندازد. فردریک ام. نون[۲] استاد تاریخ و مطالعات آمریکای لاتین دانشگاه آریزونا مینویسد: «رماننویسان آمریکای لاتین، حتی در تبعید به […]
«تعصب به رنگ پوست»؛ نوشتهی تونی موریسون
تعصب به رنگ پوست (رنگگرایی)، در ادبیات آنقدر متداول و در دسترس است که اصلاً سریعترین راه دستیابی به یک داستان محسوب میشود. ** روشهایی که ادبیات برای نمایش یک شخصیت یا پیشبرد روایت از آنها بهره میبرد، بهویژه اگر شخصیت اصلی داستانْ سفیدپوست باشد (که معمولا نیز این گونه است) برای من بسیار گیرا […]
«ردّپای شوخطبعی در آثار ارنست همینگوی»؛ نوشتهی ران تومب
شهرت همینگوی عمدتا حولِ محور عاشقانههای تراژیکش از مرگ و عشق شکل گرفته است؛ داستانهای مهیجاش که با نثری موجز نوشته شدهاند، در گزارشهایِ جنگی واضحش و نیز در سفرنامههایش. او نویسندهای طنزپرداز نیست، حتی گاهی که تلاش میکند بامزه باشد، در بعضی از داستانهایش بسیار خامدستانه به نظر میرسد. درعینحال مزیت چندان دیدهنشدهی او […]