۱ من یک روز معتدل، در اوایل پاییز ۹۸، در حالی که چمدانهایمان را بسته بودیم برویم منجیل و چندروزی با رفقایمان خوش بگذرانیم، داشتم میمُردم. یعنی طور غریبی شدم که به قول قدیمیها جان داشت از قفس بدنم رها میشد. در آن لحظه با درد مفرطی که در سینهام داشتم و همهاش ناگهان آوار […]
«شواهد فیزیکی»؛ نوشتهی کلی گری کارلایل
اتاقی که مسئولِ مربوطه به طرف آن هدایتم میکند، تاریک است و وقتی پردهی ضخیمِ تنها پنجره را میکشد، تاریکتر هم میشود. حلقهی فیلم را در دستگاه نمایش اسلاید قرار میدهد، دستگاه را روشن میکند، و یادم میدهد چطور با ریموت کنترلِ آن کار کنم: جلو، عقب، تنظیم، زوم. زیاد حرف نمیزند، و به نظر […]
کِلی گرِی کارلایل
کِلی گرِی کارلایل (kelly Grey Carlisle) نویسندهی کتاب «ما همه کشتیهای غرقشده هستیم» (We Are All Shipwrecks) و سرویراستارِ نشریهی پرِیری اسکونر (Prairie Schooner) است، فصلنامهی ادبی ملیای که در دانشگاه نبراسکا-لینکُلن (Nebraska- Lincoln) منتشر میشود. جستارهایش اولین بار در ریوِر تیث (River Teeth) و تامپا ریویو (Tampa Review) به چاپ رسید، و در آنتولوژی […]
«شکل پوچی»؛ نوشتهی برندا میلر
مادرش سه هفته قبل از پایان ترم مرد. و آن پسر که دانشجوی خوبی هم بود: به من ایمیل زد تا خبر بدهد و اجازه بگیرد چند روزی نیاید. جواب دادم: «حتمن، تا هروقت فکر میکنی لازم است، نیا». به او گفتم میتواند این ترم را حذف کند، یا به دانشگاه اعلام کند که به […]