نویسندهی این جستار، انی دیلارد، متولد ۱۹۴۵ است، از ده سالگی پس از مطالعهی «کتاب میدانی دریاچهها و آبهای روان» به طبیعت علاقهمند شد و هنگامی که در کالج هالینزِ ویرجینیا «نگارش و الهیات» میخواند، اولین اثر منتشرشدهی غیرداستانیاش، مجله مطالعات پدیدههای طبیعی را نوشت که برای او جایزهی پولیتزر را به ارمغان آورد. از […]
«زندگی در فیلمی علمی ـ تخیلی»؛ نوشتهی سیلویا رنفانی
فعلاً که در امانم. بچهها پیش پدرشان هستند ـ ویروس را به جان هم میاندازند، به سروکلهی هم میکوبند. کمسنتر و قویتر و زیباتر از آنند که تسلیم شوند. بخت با من یار بوده و از این بابت شاکرم. تنها در آپارتمان خالی مینشینم، یعنی تلپی روی کاناپه ولو میشوم. حال کریستوف کلمب را دارم […]
«اودیسهی نهایی پدر»؛ نوشتهی دنیل مندلسون
چند سال قبل قرار بود درسی دربارهی اودیسه به دانشجوهای لیسانس ارائه کنم. در بعدازظهری در ماه ژانویهی آن سال، پدرم از من خواست تا در کلاسم شرکت کند. پدرم محقق بازنشستهی علومکامپیوتر بود و هشتادویک سال داشت. آن روز فکر میکردم دلایلش را برای شرکت در کلاسم میدانم و درخواستش را پذیرفتم. او باید […]
پزشک خانواده، نوشتهی جیمز مارکوس
پدرم، آخرهای عمرش از جایگاه پزشک به مقام بیمار رسید و از پژوهشگر به موضوعی برای تحقیقات علمی بدل شد. جیمز مارکوس، ۴ مارس ۲۰۱۹ البته که ما دلمان میخواهد «قلب» هیچ ضربانی را جا نیندازد، به تپش نیفتد و فقط به آن ضرباهنگ معمول، ارزشمند و آرامَش ادامه دهد و حاضریم برای آن […]