ترسیمِ سیمایی از یک نویسنده، مترجم و… نویسنده: عباس عبدی احمد اخوت به لحاظ حرف اول اسم و فامیلش، هم در فارسی و هم در انگلیسی، معمولا در بالای هر فهرستی قرار میگیرد. خود احمد باید بگوید این خوب است یا بد و اگر بگوید احتمالا میگوید در مدرسه اغلب معلمها اول او را […]
«آدابِ پیش رفتن»؛ نوشتهی سوزان سانتاگ
رمان خواندن به نظرم فعالیتی خیلی عادی میآید، در حالی که رمان نوشتن از آن کارهای عجیب است ــ حداقل من اینطور فکر میکنم، البته تا قبل از اینکه به خودم یادآوری کنم که هر دو تا چه اندازه به هم مربوطند. (چیزهایی که میخوانید کلیاتی زرهپوش نیست، فقط اشاره به چند نکته است.) اول […]
بدون اجازهی آقای بهار
ایدههایی در باب نقد «شمیم بهار» دربارهی «جلال آلاحمد» همهچیز از یک اعلان آغاز شد؛ دکتر «ناصر وثوقی»، از انشعابیون حزب توده و همراه با نیروی سوم –جریانِ خلیل ملکی- پس از کودتا، وقتی غبارِ حادثه خوابید، مجلهی «اندیشهوهنر» را بهراه انداخت –فروردین ۱۳۳۳-، نشریهای در حوزهی عمومی، با مطالبی عمدتا اقتصادی، سیاسی و […]
تجزیههای بیتحلیل
دربارهی نقدهای سینمایی شمیم بهار نویسنده: علی قلیپور در بهار سال ۱۳۷۳ مجلهی «نقد سینما» در یک نظرسنجی از ۴۴ نویسنده و مترجم سینمائی خواست تا بهترین نقدها، منتقدها، کتابهای ترجمه و تالیف سینمائی در ایران را انتخاب کنند، نتیجه در بخش انتخاب بهترین منتقد این بود: اول، شمیم بهار؛ دوم، پرویز دوایی؛ سوم، کیومرث […]