در حاشیهی سخنرانی هوشنگ گلشیری در شبهای گوته تمرکز این یادداشت بیش از هرچیز بر بخش ابتدائی سخنان گلشیری است. از این جهت که تصور میکنیم معیار سنجشی که گلشیری در این سخنرانی پیشنهاد میکند بعد از گذشت چهار دهه همچنان مهم، کارا و در سنجش ارزش ادبی آثار منتشر شده راهگشا است و شاید […]
تداومِ جوانمرگی، و مصائبِ دیگر
عنایت سمیعی، ابوتراب خسروی، علی شروقی و نرگس مساوات از «مفهوم جوانمرگی در نثر معاصر فارسی» میگویند هوشنگ گلشیری در مقالهی مفصلش «جوانمرگی در نثر معاصر فارسی» در شب ششم از ده شب شعر گوته، از مرگ شاعر و نویسنده پیش از چهلسالگی میگوید؛ مرگ به معنای زنده بودنِ مؤلف، اما ناتوانی در خلق و […]
«چند زنهار جدی»؛ دربارهی جوانمرگی در نثر معاصر فارسی
به نظر من هوشنگ گلشیری در این سخنرانی جدای از مطرح کردن جوانمرگی در ادبیات ما و تلاش برای تبیین دلایل آن، زنهارها و راهکارهایی پیش روی ما میگذارد که نه تنها راهکاری است برای برونرفت برای معضل جوانمرگی، بلکه متنی است برای آموختن. او با صورتبندی ادبیات منثور اسلافمان و چند زنهار جدی، خطاب […]
داستان کوتاه «یک انیماتور عزیز و دوست داشتنی»
سولماز شبانی، متولد ۱۳۶۱ در تهران، فارغالتحصیل نقاشی از دانشگاه هنر و معماری تهران مرکز و در حال حاضر تصویرگر و نویسنده است. فعالیتش در حوزهی داستاننویسی، از سال ۱۳۹۲ با شرکت در کارگاههای داستاننویسی امید بلاغتی شروع شد و بعدها با نشستن در کلاسهای امیرحسن چهلتن، مهدی ربی و گاهی سر زدن به کلاسهای […]